project dunne deernes

Project dunne deernes #10

En nou gaan we er potverdorie wat aan doen! Die muffin boven de broekrand en die kast vol met kleren die net niet meer kunnen. Die 10 kilo extra Heleen wil ik nu echt kwijt. Samen met collega blogger Stephanie a.k.a Wolferien, want ook zij is er he-le-maal klaar mee. Voor wat virtuele ondersteuning houden we elkaar (en jullie) op de hoogte van ons project dunne deernes. Op instagram delen wij nog veel meer updates. Check #onstwaalfwekenplan om alle foto’s te zien. Yes we can!


Lieve Steph, (ik mag je wel Steph noemen toch? Ik zie jou minimaal 1 keer per week dus dat maakt jou praktisch mijn nieuwe bff)

Ooh jee wat was ik zenuwachtig vanochtend! Jij ook he? Ik had sinds de laatste meting niet meer op de weegschaal gestaan. Ik merkte wel dat mijn kleding losser is gaan zitten en daar ben ik super blij mee, maar uiteindelijk gaat het om die zeven kilo die er af moet zijn, anders halen we ons twaalf weken plan niet.

Ik kan het niet helpen, maar als ik zenuwachtig ben ga ik stomme grapjes maken. En heel hard lachen om mijn eigen grapjes. Arme Ramon. Hij lachte beleefd mee, maar ondertussen zat hij met twee selfies makende, ietwat obese-non-fit-girls opgescheept. (Ik overdrijf graag) Ik vond mezelf weer eens hilarisch. En jou ook Stephanie, hebben we toch maar weer een goede bekkenbodem training meegepakt door die slappe lach!

project dunne deernes
Even later verging het lachen mij wel, want het moment van de waarheid was daar. Schoenen en sokken uit, adem en buik in, en op de weegschaal. Nadat er een bonnetje uit de weegschaal rolde sprak Ramon de magische woorden:

Ja. Goede meting.

Ik dacht eerst dat hij bedoelde dat de weegschaal het goed had gedaan. Daarna dacht ik dat ik goed stil had gestaan. Maar hij bedoelde echt dat meting goed was, ik ben afgevallen! Van 78 kilo naar 75,6. Mijn vetmassa is in totaal 2,4 kilo afgenomen en mijn spiermassa is met 0,5 toegenomen. Hij legde zijn armen om mijn middel en ik dacht dat hij zo blij voor me was dat ik spontaan een knuffel kreeg, maar hij wilde mijn taille nog even meten. En wat denk je? Twee centimeter minder om vast te houden! Dat maakt in totaal 3 centimeter minder taille! Ik wou hem wel kussen zo blij was ik. Gelukkig heb ik me in kunnen houden en gaf in plaats daar van jou een high five. Ook jouw meting was goed zei Ramon toch?

Ik geloof dat ik een redelijke balans heb gevonden. Zoals de diëtiste vanmorgen zei: Je moet meer verbranden dan dat je eet. En dat is precies wat wij nou aan het doen zijn. Weet je nog, die foto die ik jou vorige week stuurde van al dat chocola dat op mijn werk ligt? Dat lag er gisteren nog steeds en op een zwak moment heb ik daar een hap van genomen. En toen nog één. En toen snel nóg één voordat mijn collega hem uit mijn handen sloeg.

Ooh wat was dat heerlijk! Maar met de gedachte aan ons weegmoment van vandaag zat me dat ’s avonds toch niet helemaal lekker. Ik ben toen gaan hardlopen et voilà, meer verbranden dan er in gaat: check!

En nu vasthouden want ons volgende weegmoment hebben we pas in week tien. We worden nu een beetje losgelaten en het komt nu aan op onze eigen discipline. Onze eigen discipline, en de nieuwe fire workout die we mee kregen. Jumping jacks, planken, opdrukken, crunches en lunges. Dat laatste moet je niet verwarren met lunches, want het is dus niet zo dat ze een lopend buffet hebben waar je na de training langs kunt gaan voor een lekkere lunch. De lunges van deze fire workout  moeten we doen na de 100 crunches en de 90 jumping jacks. En dan moeten we nog wat energie overhouden voor de burpees, het planken, 30 squats, 20 high knees en 10 push ups. En dan vergeet ik vast nog wat. Of ik heb het voor het gemak even verdrongen, anders kan ik zometeen niet slapen.

Vertel, hoe gaat het met jou na onze hilarische en euforische workout ochtend? Spierpijn? (Van het lachen) Ik zie je vrijdag dunne deerne,
liefs Heleen.


Lees hier de brief Project Dunne Deernes #9 die Stephanie mij stuurde.

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]