glimlach

Ik kreeg weer een middelvinger

Weet je wat dit is? Een glimlach. Kost niks, doet geen pijn en grote kans dat je er één terug krijgt als je er één weg geeft. Net als een middelvinger of een vinger op je voorhoofd trouwens.

GEK!

Ja joh, zou ik ook doen. Gewoon luidkeels je ongenoegen eruit schreeuwen tegen een gesloten raam. De enige die die razernij hoort ben jij zelf natuurlijk. Maar hee, gooi je frustratie er lekker uit. Want opgekropte frustratie, daar wordt niemand beter van.

Beste ervaren automobilist,

Top dat jij niet kon wachten tot je achttien was en meteen jouw roze briefje hebt gehaald. Uiteraard was jij een natuurtalent, die rijlessen waren dan ook compleet overbodig. Onzeker ben jij nooit achter het stuur. Voorrang moet je nemen en niks is irritanter dan een automobilist die er drie seconden langer over doet om een drukke kruising te scannen dan jij.

Dus wat doe je dan? Dan scheur je er gewoon met een rotgang langs, met je middelvinger tegen het raam geplakt. Wel ben je zo aardig om nog even een tip mee te geven dat ik al lang had kunnen doorrijden. Nou ja, of je maakte me gewoon uit voor alles dat lelijk is. Dat kan ook. Ik zal het nooit weten want je schreeuwde me toe vanachter een gesloten raam.

Weet je wat je ook had kunnen proberen? Glimlachen. Begrip tonen. Geduld hebben met je medemens. Drie seconden maar.

Misschien is die muts in die auto voor je nooit in de gelegenheid geweest om meteen rijlessen te nemen toen ze achttien was. Misschien heeft ze niet zo veel rij ervaring als jij. Als je haar wat meer tijd had gegeven, was ze heus overgestoken hoor. Het is niet zo dat ze er nu nog steeds had gestaan.

Misschien is auto rijden nooit haar hobby geworden maar zou haar wereld wel heel klein, of heel ingewikkeld worden als ze nooit achter het stuur zou gaan zitten. Misschien is ze af en toe wat onzeker achter het stuur. Maar ieder zijn talent, toch?

Dus beste ervaren bestuurder. Komt er een automobilist op jouw pad die een beetje onzeker oogt. Die net wat meer tijd neemt, en die gewoon 50 rijdt waar je 50 mag. Denk dan even aan mij. Zet een grote glimlach op, steek in plaats van een middelvinger je duim op. Dat is beter voor jouw eigen humeur en wie weet bezorg jij je medeweggebruiker een leuke dag.  En zeg nou zelf, of je nou 10 minuten te laat komt of 11. Dat maakt toch ook niet meer uit?

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

One comment: On Ik kreeg weer een middelvinger

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]