“Spreek ik met de moeder van Juliën? Het gaat niet goed met hem, willen jullie hier naartoe komen?” Gelukkig verbleven we in het Ronald mc Donald huis om de hoek en stonden we binnen een paar minuten aan zijn bedje om hem te troosten, te kalmeren en te ondersteunen waar we konden. Maanden lang hebben we op deze manier geleefd. Als het Ronald mc Donald huis er niet was geweest, hadden we moeten verhuizen om dicht bij Juliën te zijn. Daarom zijn de Ronald mc Donald huizen onmisbaar.
Omdat we een plekje nodig hadden om vrienden en familie te ontvangen.
Oh wat miste ik het samenzijn met mijn familie! Regelmatig stonden mijn ouders in de Ronald mc Donald keuken ons maaltje te bereiden, om daarna samen met ons te eten.
Om de week wachtten mijn schoonouders ons op in de huiskamer om een kop koffie met ons te drinken. Daarom zijn Ronald mc Donald huizen onmisbaar.
Omdat er iemand bij mij kon blijven slapen als Arjan met pijn in zijn hart naar Enschede moest om de zaak draaiende te houden.
Vaak kwam dan mijn moeder, zus, broer, of goede vriendin om mij te ondersteunen. Niet alleen om mij te ondersteunen, maar ook gaf het Arjan rust om te weten dat ik niet alleen was. Daarom zijn Ronald mc Donald huizen onmisbaar.
Omdat ik het soms nodig had om met mensen te praten die aan een half woord genoeg hadden.
Ik heb mensen ontmoet die ik nu tot mijn beste vrienden reken, en voor altijd in mijn hart heb gesloten. Hoe graag vrienden en familie er voor je willen zijn, soms is het fijn om een arm om je heen te hebben van iemand die voelt wat jij voelt. Daarom zijn Ronald mc Donald huizen onmisbaar.
Omdat je, als je kind in het ziekenhuis ligt, altijd mensen om je heen hebt.
En hoe lief het ook is dat die mensen je willen troosten, soms had ik het nodig om een deur achter me dicht te trekken, alleen te zijn en me ellendig te voelen. Daarom zijn Ronald mc Donald huizen onmisbaar.
Van januari 2010 tm september 2011verbleven wij in het Ronald mc Donald huis Sophia Rotterdam waar voor ik nog altijd dankbaar ben. In de meest onzekere periode van ons leven hadden wij een eigen plekje om dicht bij onze zieke zoon te zijn en was het Ronald mc Donald huis ons thuis ver van huis. Lees hier (klik) hoe het met ons ging na thuiskomst.
Een ziek kind kán niet zonder zijn ouders. En om eindelijk iets terug te kunnen doen, heb ik me opgegeven als vrijwilliger voor Homeride 2014.
Doneren kan nog!! (Ook voor Homeride 2016!!)
