mama modus

De zorg mama modus…uit

Wat hebben wij er een heerlijk en relaxt weekend op zitten! Normaal gesproken verkeren in een constante staat van alert zijn. Wanneer, wat, hoe, waar? Zomaar een paar vragen die de hele dag door mijn hoofd spoken. De hele dag, zelfs als ik zit te poepen moet ik alert zijn. Slapen doen we op de stand-by stand

Waar, wat, wanneer

Waar is hij? Waar is zijn uitzuigkoffer, moet zijn tracheacanule worden uitgezogen? Wanneer heeft hij voor het laatst sondevoeding gehad? Wanneer moet hij weer wat krijgen? Waar is hij?

Hebben we nog genoeg voeding in huis? Hebben we nog voldoende voorraad voor de verzorging van zijn canule en sondes? Medicijnen, heeft hij die al gehad? Hebben we die nog op voorraad? Waar is hij?

Wanneer moeten we weer naar Rotterdam? Wat gaan ze dan doen? Wanneer gaan we hem dat vertellen? Heb ik nog genoeg vakantie uren? Waar is hij?

Wie gaat er morgen met hem mee naar school? Zijn alle declaratie formulieren ingeleverd? Wanneer staat het geld van zijn pgb op de rekening? Wanneer hebben we tijd om de verpleegkundigen uit te betalen? Waar is hij?

Zorg mama modus uit

Dit weekend konden we de stand-by stand even uit zetten. Onze zevenjarige ging afgelopen weekend voor het eerst in zijn leven uit logeren. Dit weekend waren we relaxt. Écht relaxt. Ik wist niet meer hoe het was, wauw wat was het was heerlijk! Het voelde gewoon als een mini vakantie.

Het weekend begint vrijdag met een bruiloft. Zo’n bruiloft waar kinderen niet welkom zijn. Dat klinkt heel onaardig, maar ik vind het heerlijk! Het enige waar ik op moet letten en wat ik moet onthouden, is waar ik mijn wijn neer zet. Héél vervelend namelijk, als je steeds op zoek moet naar je glas wijn.

Maar goed. Onze zevenjarige gaat, voor het eerst sinds ooit, uit logeren. Al zijn apparatuur, de reserve apparatuur, zijn medische benodigdheden en sondevoeding hebben we allemaal in de camper van mijn ouders gezet. Die waren zo lief om hem naar Maassluis te brengen waar één van de lieve verpleegkundigen woont die ons af en toe de zorg uit handen neemt. Zussie brengen we naar haar oom en tante en dan kan onze vakantie beginnen.

Mijn haar laat ik fiksen bij de kapper, ik gooi wat make-up op mijn gezicht, hijs me in mijn bruiloft outfit en we zijn good to go. En wat denk je? Op de minuut af zijn we op tijd!

Het hele weekend zijn we relaxt. We slapen wanneer we willen, zijn wakker wanneer we willen, eten, drinken, en gaan wanneer we willen. We lamballen, gaan een hapje eten in de stad en we gaan op de koffie bij vrienden. En dit alles zonder dat we constant alles moeten controleren, tellen en nakijken. Gelukkig is het weekend te kort om hier aan te wennen. Zondag ochtend wordt zussie weer terug gebracht en in de middag pikken we haar broer weer op.

Het aller leukste van een weekend zonder kinderen is toch wel de kinderen weer ophalen zodat ik me weer compleet voel. Terug in de zorg mama modus, met nieuw opgedane energie. Ik zou ze niet willen missen.

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

4 comments: On De zorg mama modus…uit

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]