Met alle heftigheid die er de laatste tijd is gebeurd, lijkt het of ik het luchtig bloggen een beetje verleer. Ik gebruik mijn blog vaak als een uitlaatklep en ik schrijf met het hart op de tong, maar ik vind het leuk om over allerlei onderwerpen te schrijven. En toen stuitte ik op de 30 day blog challenge van Hare Maristeit, een lijstje met 30 easy & breezy onderwerpen. Perfect, I’m in! Dit zijn de dertig onderwerpen die je, naast mijn eigen onderwerpen, de komende tijd op mijn blog kunt verwachten.
1: Naam van mijn blog
Als niks zeker is, is alles mogelijk
De naam van mijn blog is een quote die ergens las in de tijd dat onze zesjarige in het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam woonde. Ik was er zo van onder de indruk dat ik er van moest huilen. Er was in die tijd zo veel onzeker en deze quote gaf mij hoop. Het hielp mij om de moed niet in de schoenen te laten zakken en zo werd het mijn motto en mijn houvast.
Want hoe waar is deze qoute!? Denk er maar eens over na.
Schrijven doe ik al sinds ik mijn eerste dagboekje kreeg op mijn negende verjaardag. Ik schreef over mijn kalverliefdes, vriendinnetjes die ik leuk of stom vond en breuken die ik op school maar niet onder de knie kreeg. Helaas heb ik die dagboeken als puber allemaal verscheurd, als de dood dat iemand mijn rare gedachtenspinsels onder ogen zou komen. Eeuwig zonde, eeuwig spijt!
Jaren later, in de tijd van hyves deelde ik regelmatig blogs over allerlei onderwerpen en ook toen ik later op Facebook overstapte deelde ik notities. Af en toe dacht ik er over om mijn eigen blog te starten en dan googelde ik dat.
Maar, digibeet die ik ben, ik wist niet hoe en waar te beginnen. Ik kwam er achter dat je op wordpress vrij simpel je eigen blog kunt starten. Met wat hulp van mijn neef, de niet zo digibeet, was mijn eigen stukje internet een feit. Over de naam van mijn blog dacht ik twee minuten na. www.nikszekerallesmogelijk.nl. Ik vroeg aan Lotte van Popsjes&co om een mooi logo te ontwerpen en ik was klaar om te gaan.
Een spontane actie, en achteraf gezien misschien niet zo goed doordacht. Als ik ergens ben en mensen vragen naar de naam van mijn blog, moet ik hem altijd drie keer herhalen. Vaak krijg ik later een nog een appje of mailtje hoe mijn blog ook alweer heet. Ik heb ook wel eens overwogen om over te stappen op een andere url. Maar digibeet die ik nog steeds ben, ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen. Dus ik blijf gewoon lekker Heleen van nikszekerallesmogelijk.nl, en op instagram heet ik dan ook heleen_nzam. Geen pakkende, korte naam die precies weergeeft waar mijn blog over gaat. Niet de perfecte blognaam, maar wel perfect voor mij.
