herinnering

Herinnering van Facebook, mede mogelijk gemaakt door het Faith ontbijt.

Ik kreeg een herinnering van Facebook. Vandaag is het blijkbaar 5 jaar geleden dat onze nu zesjarige voor het eerst naar buiten mocht. Ik plaatste er in 2011 een foto van op Facebook met de tekst just a perfect day. We gingen die dag samen met één van de verpleegkundigen naar buiten. Een paar dagen later slaagden we voor de scholing canuleverzorging en mochten we alleen met hem op pad. In de tuin van het ziekenhuis aten we ons eerste paasontbijt samen. Dat ontbijtje werd ons aangeboden door de stichting Faith ontbijt.

De ouders van een meisje genaamd Faith hebben de stichting Faith ontbijt opgericht. Zij werden geconfronteerd door ziekte bij hun dochter en namen zich voor dat als hun dochter weer gezond en wel aan het paasontbijt zou kunnen zitten, zij dan een paasontbijt zouden verzorgen voor al die gezinnen die nu hetzelfde meemaken als zij.

Prachtig initiatief toch? En wat een perfecte timing! Wij hebben hier dankbaar gebruik van gemaakt. In het Ronald mc Donald huis stonden kartonnen dozen klaar met daarin een heerlijk paasontbijt voor elk gezinslid. Ik herinnere me dat we met z’n drietjes hebben zitten genieten in de tuin van het ziekenhuis. Als een leuk uitje. Wat zeg ik, onze zoon lag al vanaf zijn geboorte in het ziekenhuis dus dit voelde gewoon als een mini vakantie! Voor het eerst voelde hij gras onder zijn voeten. Voor het eerst scheen de zon in zijn gezicht en voor het eerst voelde hij wind door zijn haren gaan.

herinnering

Ik vond dat blijkbaar een perfecte dag en met mijn Nokia telefoon maakte ik deze foto van bar slechte kwaliteit. De dag dat onze zoon voor het eerst naar buiten mocht. Dankjewel Facebook voor deze mooie herinnering en dankjewel stichting faith ontbijt voor het mede mogelijk maken van deze herinnering.

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]