2013 was…verrassend, liefdevol, belastend en uitdagend. Ik ben wijzer geworden: ik heb de beperkingen in ons leven beter leren kennen, en meer leren accepteren. Ik heb geleerd vooruit te denken, en te voorspellen. Ik heb geleerd te blijven verrassen zonder dat er al te veel plek is voor spontaniteit. Spontaniteit behouden in een leven waarin alles staat of valt met plannen, checken en uitsluiten is al een uitdaging op zich.
Over het algemeen weet ik hoe mijn week er uit gaat zien, spontaan dingen ondernemen gaat bij ons gewoonweg niet. Manlief met zijn zaak, de zorg voor onze zoon, en ik zei de gek ben tegenwoordig weer een working mom. En dat is best een omslag.
Als thuismoeder heb je een vast gegeven: ik hoef nergens naar toe. Ik wil wel, maar moet niet. Man moet overwerken? Geeft niet, ik ben wel thuis. Verpleegkundige belt af? Geeft niet, ik ben er wel. Zoon is ziek? We blijven lekker thuis, ik hoef nergens naar toe. Je snapt wel dat het voor ons nogal wat voeten in aarde heeft om alles rond te krijgen. Maar dat lukt! Die vraag heb ik in ieder geval beantwoord gekregen dit jaar: Zou de zorg voor onze zoon te combineren zijn met werken? Yes! Vreet al dat geregel energie? Yes! Maar krijg je er energie voor terug? YES!
Ik hou van mijn werk. En wat een verademing is het om na een maandenlang verblijf in het Sophia kinderziekenhuis, nu omringt te zijn met blozende, gezonde, ondeugend lachende koppies. Wat fijn om te ervaren dat kinderen ook ‘gewoon’ ziek kunnen zijn. Oorontsteking kunnen krijgen, of waterpokken. En dat ze gewoon te behandelen zijn met een paracetamolletje en wat tlc. Wat fijn om met eigen ogen te zien dat er nog altijd meer gezonde kinderen worden geboren dan zieke. Wat fijn om op deze manier mijn vertrouwen in deze, soms keiharde wereld langzaam maar zeker terug te krijgen. En dan hoop ik maar dat andere ouders ook dankbaar zijn. Mensen, wees dankbaar. Er zijn ouders die hun kind elke dag moeten missen…
2014 wordt hopelijk….vernieuwend, hoopvol, betrouwbaar en voorspelbaar.
Het jaar waarin we het vijfjarig jubileum van Schöppink Lichtdesign gaan vieren en het jaar waarin we een basisschool voor Julin moeten uitzoeken. Een jaar waarin de stijgende lijn waar Julin in zit, zich hopelijk voort zal zetten.En natuurlijk ga ik weer vijf kilo afvallen, mijn rijbewijs halen en dingen niet meer uitstellen ;)
Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling en alleen maar goede dingen voor 2014. Wederom hebben wij geen kerstkaartjes verstuurd, maar doen wij in december een donatie aan het Ronald mc Donald huis Sophia Rotterdam.
Liefs Heleen.
