goede doelen

Mijn goede doelen top 3

I’m a sucker for goede doelen. Als iemand de moeite neemt om met een collecte bus bij ons aan te bellen voor welk doel dan ook, graai ik graag in mijn jaszak of onder in mijn tas om mijn kleingeld te doneren. Kinderpostzegels, plaatselijke loterijen en ja ook de huis aan huisbezorger geef ik mijn laatste kleingeld. Dat is ook een soort van goed doel, en hij zwaait altijd zo vriendelijk.

In december vliegen de goede doelen je om de oren. Rond de feestdagen gaan mensen toch net even iets meer aan hun medemens denken dan in de rest van het jaar. Als je nou zoekende bent welk goed doel je wilt steunen, heb ik een paar suggesties voor je. Namelijk: De top 3 goede doelen die ik steun.

  • Nummer 3: de Nationale Postcodeloterij
    Nou zou ik een mooi praatje kunnen houden over de 92 goede doelen die je steunt als je lid bent van de postcode loterij. Dat zal allemaal wel, maar ik ben lid omdat ik het gewoon niet zou kunnen verkroppen als de postcode kanjer op ons adres zou vallen en dast wij dan de enigen zouden zijn die geen nieuwe auto kunnen kopen of verre reizen kunnen gaan maken. Dromen moet je hebben. En hee, ik heb al eens twee appeltaarten en een rituals pakket gewonnen, dus ik ben op de goede weg! Dat de postcodeloterij de op twee na grootste geldgever aan goede doelen ter wereld is, geeft mij het gevoel dat ik help de wereld een stukje mooier te maken.
  • Nummer 2: Het Longfonds
    Op een dag belde er een jongeman bij ons aan met een iPad in zijn hand. Eigenlijk ben ik er dan gelijk al klaar mee. Ik wil mijn laatste geld best in een collectebus gooien, voor welk goed doel dan ook. Maar meteen ergens lid van worden, of aan de deur een machtiging invullen om een maandelijks bedrag te laten afschrijven doe ik gewoon uit principe niet. Maar hij kwam heel sympathiek over tijdens zijn ingestudeerde praatje. En daarnaast keek hij voordat hij mij verwachtingsvol aankeek, even een seconde naar de stikker op onze deur.goede doelen
    Hij zei er niks over, maar het is overduidelijk dat hier iemand in huis woont met longproblemen . Ik kon natuurlijk niet weigeren om lid te worden. Ik nam me voor om na drie maanden weer op te zeggen, dan had ik mijn bijdrage wel gedaan. Maar ach die vijf euro in de maand kan ik best missen. En ik kreeg een alleraardigst kerstkaartje van het longfonds. Om ons te bedanken voor onze steun en dit kaartje herinnerde mij eraan dat ze echt wel heel goed werk doen.
  • Met stip op 1: Het Ronald mc Donald kinderfonds.
    Ik geloof dat wij in de running zijn voor recordhouders van het langste verblijf in een Ronald mc Donald kamer. Een twijfelachtige eer. Maar liefst 610 nachten maakten wij gebruik van kamer 4.4 in het Ronald mc Donald huis Sophia Rotterdam. Nou ja, niet alle nachten. Want er waren er ook bij dat we werden gebeld dat het niet goed ging met onze kanjer en we de hele nacht bij zijn ziekenhuis bed stonden om hem te troosten en hem vast te houden. En daarom zijn Ronald mc Donald huizen onmisbaar. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, ik schreef er al eerder een blog over. Een ziek kind maakt je ontzettend kwetsbaar. Als je meer wilt lezen over het reilen en zeilen in het Ronald mc Donald huis lees dan dit even.goede doelen

Ik wens iedereen fijne feestdagen en een geweldig 2016. Ook dit jaar versturen wij geen kerstkaarten, maar doneer ik een bedrag aan het Ronald mc Donald kinderfonds.

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]