mindful parenting

Zussie heeft een taak

Van mij mag de dag wel beginnen. Het is vijf uur in de ochtend en iedereen slaapt nog. Eigenlijk ben ik gisteren veel te laat naar bed gegaan omdat ik niet wou dat het vandaag zou worden. En nu lig ik hier maar. Het is nog donker en het is nog koud. Ik ben hondsmoe, maar klaarwakker. Het is vandaag.

Ik gok dat zussie over zo’n anderhalf uur wakker wordt. Ik hoor haar altijd een beetje pruttelen en dan hoor ik een ’tok’, dat is haar speen die ze op de grond gooit.

Dit vindt zij het moment dat ze mag gaan huilen. Elke dag begint op deze manier en als ik haar kamer in kom lopen strekt ze haar armpjes naar me uit en wat hou ik dan van haar. Als dit ritueel een uur eerder begint vervloek ik haar, zo ben ik dan ook wel weer. Maar niet vandaag.

Vandaag ben ik om vijf uur klaar wakker en ik zou willen dat ik haar speen op de grond hoorde vallen. Dan zou ik haar tussen ons in leggen en dan zou ze aan mijn haren gaan friemelen en proberen mij aan het lachen te maken. Want dat doet zussie. Zussie maakt mensen aan het lachen, ze maakt mensen blij. Ik geloof echt dat dat haar taak is die ze heeft mee gekregen toen ze op deze aardkloot werd geschopt: mensen blij maken.

De komende twee dagen mogen opa en oma gaan genieten van haar dreumes knuffels en dreumes streken. Zo hebben wij onze handen vrij voor haar grote broer.

Toen we een tweede kindje wensden, wisten we dat dit er bij zou gaan horen. Meerdere keren per jaar heeft haar broer onze onverdeelde aandacht nodig. Nou zouden we zussie er prima bij kunnen hebben, want zij past zich wel aan. Maar dat verdient ze niet. Ze verdient het ook om onverdeelde aandacht te krijgen en dus gaat ze naar opa en oma.

Wacht, hoor ik daar een speen vallen? Yes, de dag is begonnen. De dag waar we allemaal een beetje tegenop zien want haar broer moet weer naar de slaapdokter. Met frisse tegenzin checken we vanmiddag in bij het Ronald mcDonald huis waar gelukkig een kamer voor ons is gereserveerd. Dat is alvast één zorg minder.


Heb je al gelezen dat ik drie uur ga fietsen voor het goede doel? Ik zoek sponsors! >klik<

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

3 comments: On Zussie heeft een taak

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]