En nou gaan we er potverdorie wat aan doen! Die muffin boven de broekrand en die kast vol met kleren die net niet meer kunnen. Die 10 kilo extra Heleen wil ik nu echt kwijt. Samen met collega blogger Stephanie a.k.a Wolferien, want ook zij is er he-le-maal klaar mee. Voor wat virtuele ondersteuning houden we elkaar (en jullie) op de hoogte van ons project dunne deernes. Op instagram delen wij nog veel meer updates. Check #onstwaalfwekenplan om alle foto’s te zien. Yes we can!
Hoi Stephanie,
Het was een beetje stil rond ons gezamenlijk project he? Lees je mijn post nog? Anyway, hier mijn laatste update want de twaalf weken zijn ruimschoots voorbij. De laatste twee weken van ons twaalf weken garantieplan heb ik een beetje verstek laten gaan. Wat er gebeurd is? Het leven hakte er in. Noem het smoesjes of kul of als je echt wilt dan ga je wel. Maar er is geen woord aan gelogen.
Eerst was daar de herfstvakantie waardoor ik geen oppas had en dus overdag minder of niet kon gaan sporten. Daarbij vond ik het veel leuker om te gaan doen waar de vakantie voor bedoeld is: leuke dingen. We gingen met ons gezin naar Dinoland in Zwolle, spraken af in een indoorspeeltuin om uit te razen en gingen naar de bioscoop. Daarna stond er een fijne buikgriep voor de deur die het hele gezin naar het toilet liet rennen en toen ik eindelijk een afspraak had staan voor een nieuwe meting, moest ik die afzeggen voor een crematie. Mijn energie peil? Ver onder nul.
Als ik een onbekend nummer in mijn beeldscherm zag staat durfde ik mijn telefoon bijna niet meer op te nemen, bang dat dat iemand van de sportschool was om te vragen waar ik bleef. Dat stond namelijk in het garantieplan: als ik mijn afspraken niet na zou komen, zou ik gebeld worden. Gelukkig was ik niet de enige die verstek let gaan, want het telefoontje van de sportschool beef uit.
Wel heb ik echt goed opgelet wat ik at en mijn menu was redelijk paleo proof. Want ik heb gemerkt dat de paleo lifestyle het echt doet voor mij. Ook ben ik nog wel bezig om aan mijn lichaamsbeweging te komen. Ik heb een springtouw gekocht en als mijn stappenteller zegt dat ik nog niet aan de 10.000 stappen zit hang ik dus alsnog in de touwen. Zie je het voor je? ja, dat is dus net zo hilarisch als het klinkt. Heel langzaam, maar toch echt zeker val ik nog steeds af, ondanks dat ik de sportschool al een tijdje niet meer van binnen heb gezien.
Ik ben trots, want ik ben nou in totaal zes kilo afgevallen, maar belangrijker nog: ik pas weer in oude broeken, ik zit lekker in mijn velletje en het valt anderen ook op dat ik die kilo’s kwijt ben.
Maar….heb ik mijn doel gehaald? NEE! Bummer. Baal ik daar van? JA! Lig ik er wakker van? NEE! Ik heb wel belangrijkere dingen aan mijn hoofd. Ik ben van plan om nog op zelfde voet door te gaan. Het zou fijn zijn om die laatste kilo’tjes nog kwijt te raken, maar het is niet van levensbelang.
Ik kreeg van de week nog een mailtje van één van de sportinstructeurs. Ach hoe lief, ze missen ons toch wel een beetje. Dus ik heb volgende week een afspraak voor een afrondend gesprek gemaakt. Hij zal dan waarschijnlijk op zijn aller charmantst een aanbieding doen om lid te blijven van de sportschool, die ik op mijn aller charmantst vriendelijk af zal slaan. Ik vind het gewoon zó lastig om tijd te vinden om te gaan sporten! En goedkoop is het niet. Ik vind het zonde van het geld om maandelijks te betalen om niet te gaan sporten. Als jij vastberaden bent om wel door te gaan denk ik er nog een keer over na hoor, want samen sporten vond ik wel erg leuk.
Al met al vind ik mijn project geslaagd, ondanks dat ik mijn doel (nog) niet heb gehaald. Ik ben weer blij als ik in de spiegel kijk! En dit gevoel wil ik vasthouden dus ik wil mijn nieuwe eetgewoontes ook volhouden. By the way, ik heb voor jou ook een afspraak gemaakt volgende week woensdag. Mogen we nog even op de weegschaal staan. Daarna koffie met appelgebak doen samen? Laten we de slagroom weg.
Liefs Heleen.
