Degene die mij kennis liet maken met Tony’s Chocolonely zeezout-karamel zal ik dat voor altijd kwalijk nemen. Ik had namelijk nooit zo veel met chocolade. Ik kon er prima vanaf blijven. En zeg nou zelf, chocola met zeezout en karamel, dat klinkt toch nergens naar? Maar, zei mijn collega: Proef nou maar want dit is écht heel erg lekker! Ik zeg het je, dat ene stukje was goddelijk! En nu? Nu kan ik niet meer vol overtuiging zeggen: Ach chocolade, daar kan ik makkelijk vanaf blijven.
Als ik boodschappen doe en ik zie in mijn ooghoek de oranje verpakking, dan belandt hij in mijn boodschappenkar. Het is gewoon een reflex!
Oranje Tony’s Chocolonely moet. in. mijn. boodschappenkar.
Als mijn man ’s avonds op strooptocht is naar wat lekkers wéét hij dat ik zo’n reep in mijn kar heb gegooid. Ik kijk als een geschrokken hert in naderende koplampen als hij vraagt waar die reep is gebleven. Met bruine mondhoeken stamel ik dat ik het ook niet weet en slik snel het laatste hapje door.
Mijn goede voornemen voor 2016 is geen chocolade met zeezout en karamel smaak meer in huis halen. En als ik toch zo’n reep heb gekocht, hem in de auto opeten en al het bewijsmateriaal weggooien. Anders moet ik delen mat mijn man.
Damn you, Tony’s Chocolonely!
Wil je weten wat mijn andere goede voornemens zijn voor 2016? Ik schreef er over voor shopswithlove.com en dat lees je hier. Achteraf gezien had ik het misschien beter bij 1 goede voornemen moeten houden in plaats van 8. Dan was de kans van slagen groter geweest.