Mijn meisje, mijn dochter. Mijn nee want ik ben twee, doet het met drie ook vast nog nie(t). Mijn lieve stoute meisje wordt morgen drie jaar. Dagelijks lig ik in een deuk om haar. Dagelijks trek ik mijn haren uit mijn hoofd om haar. Dagelijks maakt ze mij zó trots en dagelijks heb ik het schaamrood op mijn kaken staan om haar tegendraadse fratsen. Als een echte dame in de dop is haar gedrag zo onvoorspelbaar dat ik nooit van tevoren weet hoe een dag met haar er uit zal gaan zien.
Mijn kleine diva, mijn prinses, mijn klein k3’tje. Jij hebt een hele andere draai aan ons gezin gegeven. Wat verbaas je ons op een manier die wij als ouders nog niet kenden.
weet je nog dat ik jou voor de eerste keer vastpakte en vol verwondering naar je keek? Zo kijk ik nog steeds wel eens naar je.
Weet je nog dat je op mijn borst lag en dat ik de deken over je heen legde? Dat doe ik nog elke avond voordat ik ga slapen.
Weet je nog van de momentjes die wij ’s nachts hadden als iedereen sliep? Dat ik half slapend je kleine bolletje kuste en je nekje kriebelde? Ik wenste dan dat de nacht nooit voorbij zou gaan. Die momentjes hebben we nog steeds wel eens en mijn moederhart stroomt dan over.
Weet je nog dat bij mij de tranen over mijn wangen liepen toen je mij jouw eerste lachje gaf? Als ik daar aan terug denk pink ik nog steeds wel eens een traantje weg.
Deze momentjes zal ik voor altijd koesteren, al word ik honderd.
Gefeliciteerd lieve schat, met je derde verjaardag. Het is jouw dag en jouw feestje. Blijf doen wat je doet, ondanks die zuchtende moeder van je. Daag maar uit, heb maar lief, onderzoek maar tot aan het gaatje en wees maar lekker stout. Ik hou toch wel van je.
♥♥♥
