Het is vandaag de dag van het gezin. Een dag waarop wordt stil gestaan bij het belang van het gezin. Ons gezin werd compleet op de dag dat zussie werd geboren. Een gezin waren we al. Maar toen ik deze stille wens van de daken schreeuwde en hij kwam uit, voelde ons gezin compleet. Ons geluk werd uitgebreid met de geboorte van zussie.
We gingen van zorgintensief gezin naar gezin met een zorgintensief kind. De nadruk werd verlegd. Onze tijd, onze aandacht en onze energie ging niet meer volledig op aan haar grote broer. Hij moet ons nou delen met zijn zusje. Wij moeten onze tijd, aandacht en energie verdelen tussen onze twee kinderen, en dat voelt goed.
Op deze dag van het gezin moet ik even terug denken aan de dag dat ons gezin compleet werd. Heel vroeg in de ochtend kondigde haar geboorte zich aan en dezelfde ochtend nog zag ze het levenslicht. (klik hier voor mijn bevallingsverhaal.) Terwijl ik uitgeput maar intens gelukkig in mijn ziekenhuiskraambed lag kwam de trotse grote broer binnen en bekeek zijn zusje eens goed. Ik heb mijn zoon nog nooit zo zien stralen als die dag. Tegen iedereen die het maar wilde horen vertelde hij dat zijn zusje eindelijk was geboren. En vooruit, ook de mensen die niet geïnteresseerd waren sloeg hij met dit fantastische nieuws om de oren.
Van zorgintensief gezin naar gezin met zorgintensief kind. Een wereld van verschil.
