regulier onderwijs

Van speciaal naar regulier. (Deel 3)

Onze zesjarige gaat de overstap maken van speciaal-  naar regulier onderwijs. Lees hier deel 1  en deel 2 van dit avontuur.

Het is alweer bijna juni en de dag dat hij gaat wennen op zijn nieuwe school komt in zicht. Zijn reguliere basisschool. Ik ben zo trots op hem, dat ik er een beetje emotioneel van ben. Want wat is hij van ver gekomen en wat hebben we samen veel overwonnen. Van ‘niet met het leven verenigbaar’ naar zorgintensief kind. Van communiceren met gebaren, naar grote verhalen voor het slapen gaan om tijd te rekken. Van speciaal onderwijs naar regulier. Hij doet het toch allemaal maar even.

regulier onderwijs

We waren in eerste instantie van plan om twee scholen te gaan bekijken. Nou zouden we een lijst kunnen maken met scholen hier in de buurt. Die dan allemaal van binnen gaan bekijken om daarna alle voors en tegens van die scholen tegen elkaar af te wegen. Maar zo zijn wij niet. Als het goed voelt, voelt het goed en dan gaan we het niet moeilijker maken dan het al is. Na een leuk gesprek en rondleiding op school nummer 1 gingen we met een goed gevoel naar huis. De tweede school op ons lijstje vonden we bij nader inzien toch te massaal dus dat hebben we afgeblazen voordat we überhaupt een rondleiding hadden gehad. De derde had geen plek.

De keuze was dus snel gemaakt, de knoop doorhakken duurde iets langer. Doen we hier wel goed aan, is dit echt de beste plek voor hem, moeten we niet toch nog ergens anders gaan kijken? Het laatste duwtje in de rug kregen we van zijn juf: “Jullie moeten nu toch echt wel een keuze gaan maken, want we moeten wel een en ander in gang gaan zetten!”

We hebben de aanmeldformulieren verstuurd en gisteren konden we om de tafel om nog wat dingen door te spreken, wenafspraken voor hem te maken en elkaar de hand te schudden. Iedereen was het er over eens: dit is het goede moment om de sprong te wagen. Mede door de groei die hij het afgelopen half jaar heeft laten zien, kunnen wij volmondig ja zeggen tegen dit nieuwe avontuur en hebben we er vertrouwen in dat een plekje op het reguliere onderwijs de beste voor hem is. We krijgen er zelfs een beetje zin in. Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Lees hier deel 4 van dit avontuur. (klik)

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]