shoppen

Waarom shoppen nooit mijn hobby zal worden

Wat shoppen betreft ben ik net een man. Als het moet ga ik wel, maar ik zeg niet snel op een vrije middag: Kom, ik ga gezellig een middagje shoppen. Als ik er al lol aan had, ging die er wel heel snel af tegen de tijd dat ik kinderen kreeg. Ik zie ze soms wel lopen in de stad, moeders met hun kroost braaf aan hun hand. Dan kijk ik vol bewondering naar die brave smoeltjes, want dat doet die van mij dus niet. Braaf komt tijdens het shoppen niet voor in zijn vocabulaire.

shoppen

Het is een schatje hoor, mijn zesjarige. Een heerlijke boef. Maar als ik met hem door de stad loop wil hij alles voelen, proeven, proberen of hebben. En dat is voor niemand leuk. Voor hem niet, want hij wil van alles wat niet mag. En voor mij niet, want ik loop de hele tijd te mopperen en me te verontschuldigen tegen mensen.

Dus als ik er op uit wil met mijn kids gaan we lekker het park of bos in. Ravotten, fietsen, rennen, verstoppen en klimmen kan hij als de beste. En shoppen? Dat doe ik wel alleen. Of tja, online is toch ook wel erg praktisch. Voor Vettt  schreef ik over funshoppers vs runshoppers en  pop-up stores. Ik ben overduidelijk een runshopper, en jij? Lees hier verder.

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

2 comments: On Waarom shoppen nooit mijn hobby zal worden

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]