Paniek!

Mijn zoon is geboren met nogal wat mankementen. Ik zou kunnen zeggen afwijkingen, maar dat klinkt zo onaardig. Mijn zoon is geboren met nogal wat afwijkingen, klinkt alsof hij zijn neus achterstevoren op zijn gezicht heeft staan.Het probleem zit bij hem in zijn binnenste. Zijn buitenste is extreem goed gelukt, al zeg ik het zelf. Helaas is er bij het creëren van zijn binnenste het één en ander mis gegaan. Zijn probleem is namelijk o.a dat bij zijn geboorte zijn luchtpijp en slokdarm uit één en dezelfde buis buis bestonden. Met alle gevolgen van dien. Met longen kun je namelijk geen eten verteren, en met een maag niet ademen. Je snapt me wel denk ik. Daarbij heeft hij een niet werkende long, en een heel klein maagje.

Ook wel: een tracheo- oesophageale cleft, een hypoplastische linker long, en een microgastria genoemd. Dit antwoord is vaak afdoende als nieuwsgierige blikken op onbeschofte wijze door blijven vragen wat hij nou eigenlijk heeft.

Het eerste anderhalf jaar van zijn leven was het worstelen met operaties, angst, complicaties en teleurstellingen. Toen we eindelijk die achtbaan een beetje onder controle hadden, en hem mee naar huis mochten nemen waren de zorgen nog lang niet over. Maar het bracht wel heel veel rust. En na zoveel extreme zorgen, ben ik niet meer zo snel onder de indruk van kinderziektes en pijntjes. Tot dat ik er achter kwam dat er twee tanden van mijn eigenste zoon los in zijn onderkaak zaten. Ja hoor, krijgen we dat weer. Is het ene probleem een beetje onder controle, vallen al zijn tanden er één voor één uit. Half in paniek heb ik mijn moeder opgebeld om te vragen wát er met zijn tanden was gebeurd??? Die op haar beurt óók in paniek raakte, want als Heleen in paniek is, dan is er echt iets aan de hand! Vervolgens was de tandarts aan de beurt. Om precies te zijn heb ik de weekend arts op laten trommelen, want het was op een vrijdagavond.

Tja mevrouw. Vier jaar is inderdaad redelijk vroeg om te beginnen met wisselen, maar ze moeten er op een gegeven moment toch uit he?Daar doe je niks tegen.

Ooh, wisselen. Als in wiebeltanden en grote mensen tanden krijgen. Toch fijn om er achter te komen dat mijn zoon ook mee doet met de gewone dingen. Ik daarentegen, heb blijkbaar nog een traumaatje te verwerken.

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]