Op pad met de driejarige, de vijfjarige en de baby. 

Herfstvakantie! Yesss, leuke dingen doen! Mijn vijfjarige zoon heeft het al over het spoorwegmuseum in Utrecht sinds hij de reklame op tv zag. Weken geleden. Hij speelt het liefst met treinen, leest het liefst boekjes over treinen, kijkt het liefst naar tekenfilms over treinen en zijn favoriete uitje is trainspotting op het station. Dus Chuggington in het spoorwegmuseum kunnen we niet overslaan.

Als zijn vader hem vanochtend uit bed haalt zegt hij dat zijn neefje ook mee gaat naar Chuggington. En hij heeft nog gelijk ook. Ik heb gisteravond mijn zus gebeld of hij mee mocht. Bijkbaar hebben de neefjes een telepatisch lijntje, want de driejarige had iets vergelijkbaars gezegd bij het opstaan.

10:30 in de auto zitten is ons streven, dat moet toch lukken. Dan kan zussie slapen, dat zal er de rest van de dag niet veel van komen. Planning is niet onze sterkste punt, er gebeurt altijd wel iets waardoor we vertraging oplopen. Maar niet dit keer nemen we ons voor. Om goed voorbereid te zijn kijk ik even op de site om te kijken waar we moeten parkeren.

google

Oh nee nee neeee! Maandags gesloten. Het dagje spoorwegmuseum dreigt te veranderen in een cursus omgaan met teleurstellingen. Waarom ben ik nou niet wat georganiseerder en heb ik niet eerder op de site gekeken. Op zoek naar plan B. Een alternatief dat nét zo leuk is. De driejarige wordt zo bij ons afgezet en dan moet ik twee kinderen teleurstellen. Oké. Wat vind mijn vijfjarige net zo leuk als treinen?

Dinosauriërs!

Die heb ik laatst ergens gezien. Waar heb ik dino’s gezien? Denk, denk, denk…

Facebook!

Een vriendin is naar dierenpark Amersfoort geweest en daar is ook een dinopark.

dino

Hoe gaan we dit brengen. Hoe krijgen we hem binnen vijf minuten zó enthousiast voor het dierenpark, dat hij niet meer naar Chuggington wil? Omdenken Heleen, omdenken!

Schat? We kunnen ook naar het dinopark gaan. Dát is ook leuk! Ja, laten we naar het dinopark in Amersfoort gaan. Ja? Zullen we dat doen? Maar daar kunnen we alleen vandaag naar toe.

Ja maar ik wil naar Chuggington.

Dan gaan we daar van de week naartoe. Hoor ik mezelf zeggen.

Yes!

Shit.

Even later komt zijn neefje uitgelaten binnen en uiteraard zijn wij nog niet klaar met spullen in de auto zetten. Maar die twee zijn beste maatjes en kunnen mooi nog even spelen.

We lopen nog op schema. De laatste spullen worden in de auto gezet, de jongens doen nog snel een plas en zussie neemt plaats in de auto. Om 10:29 trek ik de deur dicht van een huiskamer bezaaid met speelgoed, en een spoor van broodkruimels en bekers ranja die zijn omgevallen. Maar hee, dat is van latere zorg. We zijn op tijd! Op naar een dagje dinopark in Amersfoort. En morgen fijn een dagje spoorwegmuseum. Jottum!

Detail…het dinopark is in de herfstvakantie alleen te betreden onder begeleiding van dinosecurity. Een leuke excursie, op ontdekking naar een nieuwe dino. Adviesleeftijd: Zes jaar.

dinoadventure

Zucht…

Oke, achteraf gezien was het echt wel heel leuk en was het dinopark niet tè spannend voor mijn vijf-, bijna zesjarige. Maar ik vraag me wéér af: Waarom ben ik nou niet wat georganiseerder van aard…

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]