Dat was hem dan. Zijn ‘last Christmas’. Elk jaar hoor je hem rond de feestdagen tot vervelens toe zingen over zijn gebroken hart en ironisch genoeg stopte datzelfde hart er op eerste kerstdag mee. George Michael is niet meer.

Er zijn in mijn omgeving niet veel mensen die net zo van zijn muziek kunnen genieten als ik. Als ik tijdens een verjaardag George Michael op zet is er altijd binnen no time wel iemand die daar commentaar op geeft.

Ondanks het feit dat hij in totaal ruim 100 miljoen albums verkocht tijdens een carrière van bijna veertig jaar, hij twee Grammy’s won en negen keer wist te eindigen op de eerste plek in de Nederlandse Top 40, blijft hij bij sommigen het imago van een drugsgebruikende, in het openbaar seks hebbende, kerstliedjes zingende no no houden.

En dat imago vind ik eeuwig zonde. Gelukkig luidt het spreekwoord over doden niets dan goeds. Want wist je dat….wist je dat George Michael een fantastisch zanger is? En helaas, vanaf gisteren dus was.

Iedereen kent natuurlijk de hits die hij scoorde met Wham. (Wake me up before you go go, freedom, I’m your man.) Heerlijk foute muziek en met foute clips. Qua muziekstijl ben ik ook wel een beetje fout, dus dat ik fan ben van George Michael moge geen verrassing zijn. Maar naast deze foute hits heb ik nog vele warme herinneringen aan zijn muziek en vooral op zijn album listenen without prejudice staan veel van mijn favoriete nummers.

Gelukkig heb ik een nichtje die zijn muziek vroeger nog vaker draaide dan ik. We zien elkaar tegenwoordig helaas niet meer zo vaak als ik zou willen, maar áls we elkaar zien komt hij altijd even ter sprake.

Dan draaien we zijn muziek, mijmeren we over de twee concerten waar we samen zijn geweest en dat we zéker weer gaan mocht hij nog een keer gaan touren. Helaas waren de nieuwsberichten al een tijdje nogal wisselend, en de doodsoorzaak zal ook vast dubieus zijn. We wisten ook wel dat de kans om hem nog eens live te zien, slonken met elke kerst die voorbij ging.

Mijn nichtje was ook één van de mensen die mij vanmorgen het trieste nieuws appte. George michael is niet meer…

Blijkbaar loopt de uiterste houdbaarheidsdatum van de artiesten van zijn lichting tegen het eind. Hij heeft de twijfelachtige eer om zich te scharen tussen de grootheden die in 2017 de zon niet meer op zullen zien komen. Gelukkig hebben we de foto’s nog. (Oke toegeven, ik was een tikkeltje hysterisch tijdens zijn concert, maar potverdikke ik kon hem bijna aanraken!)

Ik zit nog wel even vol van het trieste nieuws van vandaag. De komende tijd kan ik gaan ik genieten van alle aandacht die de media ongetwijfeld gaan geven aan George Michael. Sky radio kondigde al een top vijf van zijn beste hits aan en er volgen vast nog de interviews en docu’s op tv. Wel heel erg wrang en zo verdrietig dat zijn dood hiervan de aanleiding is. Ergens las ik vandaag dat hij werkte aan een nieuw album, dus wie weet wat we nog van hem gaan zien en horen.

And it’s so hard to love,
there’s so much to hate.
Hanging on to hope,
when there is no hope to speak of.

And the wounded skies above,
say it’s much to late.
Well maybe we should all
be praying for time.

♥