Ga even lekker zitten. Zet je voeten op de grond, rug tegen de leuning en sluit je af voor je omgeving. Probeer je te ontspannen. laat je schouders hangen en draai je nek los. Maak je bewust van jezelf. Waar zit je, en waarom. Zit je wel lekker? Of zitten je schoenen misschien te strak. En zoals je daar nou zit terwijl je je probeert te ontspannen. Hoe voelt dat? Hoe voel JIJ je vandaag?

En daar had ze me. Dat heb ik mezelf al tijden niet meer afgevraagd. En wat het antwoord ook mag zijn op deze vraag, ik heb (zoals veel moeders) niet de luxe om daar wat mee te doen.

Hoe gaat het met JOU? Och wel goed, beetje moe maar wel oké. Het gaat goed met de kinderen, dus gaat het ook goed met mij. Dat is mijn standaard antwoord.

Vettte workshops

Ik zit samen met een groep van zo’n 15 vrouwen bij een workshop mindful opvoeden. Regelmatig worden er door Yvette van Vettt.nl workshops georganiseerd met telkens een ander onderwerp. Ik was ook al eens bij een workshop gezonde lunchbox maken, dat lees je hier >klik<. Eigenlijk zijn alle workshops die georganiseerd worden leuk om te volgen. Zo werd er ook een workshop baby en peuterhapjes en een workshop moodboards maken gegeven, tip van mij voor jou!

Mindful parenting

Dit keer verzorgt Marjolein Blomesath de workshop. Marjolein werkt vanuit Praktijk Fiducie als freelance orthopedagoog. Ze beoefent sinds een aantal jaren mindfulness; de benaming van de levensstijl die bij haar past. Ik heb me eigenlijk nog nooit verdiept in mindfulness, vandaar dat ik me opgaf voor deze workshop. En alles wat over opvoeden gaat vind ik interessant, want ik ben van mening dat het altijd beter kan.

Als ik ons huis een naam zou moeten geven zou dat ‘Huize Georganiseerde Chaos’ zijn. Er zit zéker ook veel structuur in ons leven, want in een leven met een zorgintensief kind is er weinig ruimte voor speling. We leven van moment naar moment en vooruit denken is onze tweede natuur geworden.

Maar voor de rest…lijkt het me allemaal een beetje te overkomen. Ik ren van hot naar hut en oh ja, ik moet nog boodschappen doen en oh ja, het vuilnis moet nog aan de straat, en oh ja….ga zo maar door.

Tijdens een voorstel rondje vinden de dames veel herkenning bij elkaar. Altijd maar rennen en vliegen, waar blijf ik? Waar blijft de tijd? Een enkeling herkent zich helemaal niet in het wegcijferen van zichzelf en is puur uit nieuwsgierigheid gekomen. Ik sta met elk been in een kamp. Ik ben het type wat vandaag niet af komt, doe ik morgen wel. Sommigen noemen dat lui, maar vanaf nu heet dat dus mindfull ;)

Maar ook ik kan soms zó mijn geduld verliezen. Als ik moe ben en het regent waardoor we de hele dag binnen hebben gezeten en mijn zevenjarige pakt voor de zoveelste keer iets af van zijn zusje, die vervolgens een keel opzet waar de buren nog bang van worden. Dan kan het zomaar zijn dat ik uit mijn slof schiet dat het nou eens afgelopen moet zijn met dat geschreeuw en dat hij niet steeds dingen van zijn zusje moet afpakken. En dan kan het zomaar zijn dat mijn bloed even gaat koken en mijn zoon naar zijn kamer stuur en zijn zusje naar de gang. En dat ik dan een halve minuut geniet van de rust, maar dan ook wel aanvoel dat dit niet de beste manier van corrigeren is.

Je stressniveau van 0 naar 10 in twee seconden

Een soortgelijke situatie schetst Marjolein na het voorstelrondje: iets met haast hebben en treuzelende kinderen in de overtreffende trap, die ook nog eens een grote mond hebben. Je stressniveau van 0 naar 10 in twee seconden. Op haar vraag welke gevoelens dit zou opwekken, komen antwoorden als woede, frustratie, ik doe dat kind wat aan en het is ook altijd hetzelfde.

Dat is niet mis hé?

De actie neigingen die daar op volgen zijn: Schreeuwen, stampvoeten, onderhandelen en opgeven. Ook al klinkt het heftig om dit hardop te zeggen, ik denk dat het voor de meeste moeders bekend klinkt, toch? Kinderen willen nou eenmaal grenzen verkennen en er zijn kinderen die er een sport van lijken te maken om hun moeder zo vaak mogelijk over het randje te helpen. Ik noem geen namen, maar de ene is zeven en de andere noem ik zussie. Ik hou van deze twee met heel mijn hart en toen ik zwanger was wenste ik kinderen met een beetje pit. Ik kan je zeggen, mijn gebeden zijn verhoord.

Je primaire brein

Marjolein vertelt dat je in een stresssituatie vaak terug valt op je primaire brein. Dat de opties die jouw primaire brein jou geven bestaan uit de drie f’en: fight, flight of freeze. De betekenis hiervan spreekt voor zich. De truc is om jezelf hier van bewust te maken. Dat je in deze situatie geen gebruik hoeft te maken van je primaire brein, want er is hier geen sprake van een noodsituatie waarin je binnen een halve seconde een beslissing moet nemen. Oftewel: de good, old tot 10 tellen. Of tot 20. Tot 100 voor mijn part, als je je maar realiseert dat het uiten van jouw woede, frustratie en onmacht niet het gewenste gedrag zal afdwingen.

Marjolein vertelt dat ze zelden opvoedingsadviezen geeft, maar wel oefeningen om op een andere manier met (opvoed)stress om te gaan. Wat een fijn en positief mens! Ik vond het fijn om naar haar te luisteren en ze heeft me zeker nieuwsgierig gemaakt naar mindfull parenting.

Meer weten?

Ik hoop dat ik het allemaal goed heb verwoord en dat ik niet betweterig klink. Dat was Marjolein namelijk helemaal niet. Haar uitgangspunt is dat iedereen zijn of haar best doet in de opvoeding, maar dat het soms fijn is om handvatten te krijgen hoe je kunt omgaan met stress in de opvoeding. Als je meer wilt weten over mindfulness, verwijs ik je door naar de site van praktijk fiducie.

Praktijk fiductie geeft cursussen mindfulness aan ouders, kinderen én leerkrachten. De cursus mindful parenting wordt ook gratis aangeboden door loes.nl, en ik heb me opgegeven. Want de workshop heeft vooral mijn interesse gewekt, ik zou graag nog veel meer leren. 

Marjolein: mindful parenting is geen hype, maar een manier van opvoeden.