Dus het is vandaag klaagvrije maandag. Ik zag het voorbij komen op facebook en dacht meteen: Yes, I’m in! Mijn hersenen maakten overuren toen ik me bedacht wie ik allemaal kon uitnodigen voor dit event. Want man man er wordt wat geklaagd in ons kikkerlandje waar het altijd te warm of te koud is. Of te vaak regent. Of te droog is.
Het gekke is, vaak zijn de mensen die met recht wat te klagen hebben, het snelst tevreden. Ik ken een jongetje met een tracheacanule die door complicaties niet mocht eten en drinken. Alles kreeg hij binnen via zijn sonde. In de zomer brak hij zijn arm, waarvoor hij 4 weken met gips moest lopen. Op de warmste dag van het jaar (poeh hee wat warm, niet te doen, het is ook alles of niks hier) mocht hij dus géén water drinken, géén ijsjes eten en níet in het zwembad. Maar denk je dat ik hem heb horen klagen? Niet één keer! Zijn moeder wel trouwens. Nou ja klagen, het was meer spuien. Want wat had ik met ons mannetje te doen.
Geloof me, hij heeft in zijn korte leventje meer te klagen gehad dan jullie en ons lief is. Maar ik probeer hem te leren dat klagen niks aan de situatie zal veranderen. Verdrietig mag je zijn, en dan proberen we er wat aan te doen zodat je je beter voelt. Maar daarna gaan we weer aan leuke dingen denken. Dingen die ons blij maken.
En weet je? Dat helpt nog ook! Dus als een vijfjarig jongetje die al zoveel tegenslagen heeft moeten verwerken, elke dag met een glimlach op staat. Dan moeten wij dat met z’n allen toch minstens op klaagvrije maandag ook kunnen?
Oh crap, het regent…
Yes! Nieuwe regenlaarzen aan, plu mee naar buiten en lekker in de plassen stampen. Happy klaagvrije maandag y’all!
