Dus mijn man is zelfstandig ondernemer. In de meest roerige tijd van ons leven is het hem gelukt om zijn beginnende zaak draaiende te houden. Of eigenlijk is óns dat gelukt. Want achter elke succesvolle man staat een….nou ja, je weet wel. Schouderklopje voor ons dus.Vorige week was het zeven jaar geleden dat Schöppink Lichtdesign zijn deuren opende. Een verlichtingzaak en lichtadvies bureau aan de Korte Haaksbergerstraat in Enschede. Die dag verliep zoals alles bij ons verloopt: Een georganiseerde chaos. Benieuwd waarom mijn lief die nacht in zijn gloednieuwe winkel moest overnachten? Vandaag eentje uit de oude doos. Lees, huiver of grinnik mee…
Het einde was in zicht. Na maanden klussen mocht het resultaat er dan ook echt zijn! Vrijdag ochtend, de laatste dag voor de opening. Het ging eigenlijk nog om de puntjes op de i zetten. Zus is nog even langs geweest om lekkere broodjes te brengen. Even later belde ze nog even: Ze had de verkeerde sleutels van tafel gepakt, of we die nog nodig hadden. Neu, niet nodig, ik heb mijn huissleutels ook wel bij me. (Voel je hem aankomen?)
Na mijn werk op het kinderdagverblijf ben ik meteen door gegaan naar de zaak om daar te helpen. Het werd nachtwerk, het moest natuurlijk wel af voor de grande opening. Het zou zó leuk worden, ik zag het al helemaal voor me. Samen op staan, ontbijten, naar de winkel om samen de sleutel in het slot te steken en de winkel officieel te openen. Kopje koffie er bij, helemaal leuk. Ik had er echt zin in.
Dat liep dus net iets anders dan gepland.
Ik ben rond middenacht naar huis gegaan, helemaal kapot natuurlijk. Was al vanaf 6 uur ’s ochtends in de benen, dus ik had een lange dag gehad. Eenmaal thuis wou ik nog wel even wachten tot de harde werker thuis kwam. Das wel zo gezellig. Nog even kletsen en beetje mijmeren over hoe de eerste dag van Schöppink lichtdesign zal zijn. Maar om één uur vielen bij mij de luikjes bijna dicht, dus ben ik toch maar naar bed gegaan. Om kwart voor twee belt mijn lief op.
Haaaai schatje, kom je er aan? Nou, ik heb eigenlijk een probleem. Die verkeerde sleutels, die je zus had mee genomen? Ja die zus die nu in Amsterdam zit ja? Nou die waren van de zaak zeg maar. Dus ik kan de deur niet op slot doen. Aaaaaargh wat ben je ook een lichtpunt hè? Schöppink licht-punt-design!
Er zat dus niks anders op. Ik heb mij weer aangekleed en ben in het holst van de nacht naar de zaak gegaan, zodat manlief met de auto naar huis kon om een matras op te halen. Ik sliep die nacht alleen op de bank zodat mijn zelfstandig ondernemer het fort kon bewaken. Hoe romantisch. Waarom dit ons nou weer moet overkomen…het is weer typisch ons. Juist ja, georganiseerde chaos. Over een tijdje kunnen we hier vast smakelijk om lachen.