quote

Een vijfjarige met levensvragen.

Mijn vijfjarige heeft iets nieuws. Het begint echt een ding te worden. Hij is bang voor de dood. Bij een voorlichtingsbijeenkomst op zijn school over seksuele voorlichting bij kinderen, leerde ik dat je nooit te veel kunt vertellen over de bloemetjes en de bijtjes. Als de nieuwsgierigheid van je kind bevredigd is, verliest hij zijn interesse en zal hij overgaan op een ander onderwerp. Dus ik heb antwoord gegeven op al zijn prangende vragen toen zijn babyzusje geboren was. Maar hij komt nu met levensvragen waar ik zelf het antwoord ook niet op weet.

Mama als ik dood ga, word ik dan ook weer overnieuw geboren?

En:

Mama, wie was de aller, aller, aller eerste mens en wie was zijn mama?

Sinds een tijdje zijn de onderwerpen van onze gesprekjes voor het slapen gaan veranderd. Van: Ik wil graag een legotrein van Sinterklaas, naar: Hoe oud is Sinterklaas en wanneer gaat hij dood.

sinterklaas

Ik vind het een dilemma. Hoe wijs moet ik hem maken? Een kind die bang is voor de dood die vraagt of kindjes ook dood kunnen gaan. Daar springen je toch de tranen van in de ogen? Ik kan het niet over mijn moederhart verkrijgen om daar eerlijk antwoord op te geven, want hij betrekt alles op zichzelf.

Alleen hele oude mensen en hele zieke mensen gaan dood lieverd.

Papa moet honderd duizend miljoen triljoen jaar worden!

Maar lieverd, zo oud worden mensen toch niet!

Ik wil niet dat papa dood gaat.

Papa gaat ook niet dood. Ik denk dat papa pas dood gaat als jij een grote meneer bent en jij zelf ook kindjes hebt. En misschien hebben jouw kindjes dan ook al wel kindjes.

De papa van een kindje uit mijn klas is dood gegaan.

Slik.

…..

Gisteren durfde ik de televisie niet meer aan te zetten. Wat als hij er achter komt dat mensen elkaar ook nog dood kunnen maken. Hoe leg ik een vijfjarige uit wat oorlog is. En wat een terrorist is, zonder dat hij zich zorgen gaat maken of papa wel terug komt na een potje voetbal kijken in de Grolschveste?

quote

Grappig met een vette knipoog, soms tragisch en ontroerend, eerlijk met het hart op de tong, so be gentle.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

mijn ei

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

En man oh man wat is er weinig zeker in mijn leven. Ruim tien jaar samen met de liefde van mijn leven, maar bij ons geen kans op sleur. Never a dull moment, en een toekomst vol mogelijkheden. En al die mogelijkheden geven mij inspiratie voor het schrijven van mijn blogs.

Die zijn soms tragisch en ontroerend, want ik heb nou eenmaal een zoon met extra’s: Extra lief, extra knap, extra slim…en helaas afhankelijk van zijn trachea canule, thuisbeademing en sondevoeding. Zorgintensief zeggen ze dan.

Soms zijn ze vertederend, want ik heb nou eenmaal een uberschattige dreumes dochter.

En soms grappig. Want dat ben ik nou eenmaal. Graag zelf een korrel zout toevoegen, ik hou van overdrijven.

Als niks zeker is, is alles mogelijk.

Mijn motto, mijn houvast, mijn inspiratie, en de naam van mijn blog. Terugkomend op dat ei: Door het delen van mijn hersenspinsels in de vorm van dit blog, raak ik die dus kwijt. Veel leesplezier en like, share of plaats gerust een reactie. Vind ik leuk.

jouw ei

[contact-form-7 id="350" title="Contactformulier 1"]