De meeste kinderen leren heel geleidelijk aan zelfstandig buiten spelen. De eerste jaren zitten moeders vaak aan de rand van de zandbak tot de kinderen oud genoeg zijn om de buurt zelfstandig te verkennen. Even een blokje om of naar een vriendje lopen die verderop in de straat woont. Maar sommige kinderen kunnen of mogen, om wat voor reden dan ook,  nooit alleen buiten spelen.

Kinderen zoals mijn zoon. Hij heeft een trachea canule, dus er moet altijd medisch toezicht zijn. Als hij naar school gaat, als hij slaapt en als hij buiten speelt, altijd. Ik ben ook één van die moeders die braaf aan de rand van de zandbak zit als zoonlief buiten speelt. Als hij een stukje wil fietsen, dan pak ik mijn fiets en dan fiets ik mee. Tot de dag dat hij zijn jas aan deed, zich naar mij omdraaide en zei:

Mama, ik wil alleen buiten spelen.

Ik kon hem geen ongelijk geven. Nou wonen we in een overzichtelijk hofje en kan ik hem, met mijn neus tegen het raam geplakt, redelijk goed in de gaten houden. Maar ik ging toch op zoek naar een manier om hem wat zelfstandiger te laten zijn.

Tegenwoordig heb je handige gps systemen voor kinderen. Mijn zoon is nu zes jaar en hij vindt het bere interessant om met zo’n apparaatje aan zijn broek een blokje om te gaan. Ik mocht de Weenect testen en ik vind het echt een uitkomst als je net zoals ik een kindje hebt die niet alleen buiten kan of mag spelen. Het heeft ons wat meer vrijheid gegeven. Met dit systeem weet je altijd waar je kind is en het kompas maakt het heel eenvoudig om je kind te vinden als hij of zij uit het zicht is. lees hier  >klik< hoe ik de Weenect heb getest en waarom ik zo enthousiast ben!