Dus vannacht wordt de klok weer een uur verzet. Ik kan er niks aan doen, maar ik raak daar van in de war. Ik vind het al verwarrend om te onthouden of de klok nou voor-, of achteruit gaat. Daar heb ik ondertussen een ezelsbruggetje voor geleerd: In het VOORjaar zetten we de klok namelijk VOORuit. Ja echt, het heeft best lang geduurd voor ik er achter kwam dat daar een ezelsbruggetje voor is. Schijnt een vrouwen ding te zijn. Net zoals het onthouden van wat nou rechts is en wat links. Ik maak serieus altijd denkbeeldig een L van mijn duim en wijsvinger om rechts en links uit elkaar te houden.
Goed, terug naar het verzetten van de klok. Dan ben ik er dus achter dat de klok vannacht een uur vooruit wordt gezet, maar ik weet nog steeds niet of ik dan een uur langer kan slapen of een uur korter. Want als de klok een uur vooruit is gezet en de wekker gaat om zeven uur, is het voor je gevoel nog maar zes uur. Een uur korter dus, zou je zeggen. In het najaar gaat de klok een uur achteruit. Dus als je wekker dan om zeven uur gaat, is het voor je gevoel al acht uur. Wat maakt dat je een uur langer kunt slapen. Klinkt simpel. Voorjaar uur korter slapen: Duim omlaag. Najaar een uur langer slapen: Duim omhoog.
Maar sinds ik kinderen heb ben ik het spoor helemaal bijster. Mijn kinderen hebben hun biologische wekker op half zeven staan, dus vanaf half zeven is het gedaan met de nachtrust. De ogen gaan open, de dag begint. Maar in de zomertijd staat de klok dan al op half acht. Dat klinkt als winst toch? Duim omhoog. En als in het najaar de klok een uur terug wordt gezet en mijn kinderen worden om half zeven wakker, staat de klok op half zes. En half zes vind ik gewoon midden in de nacht: Duim omlaag.
Begrijp je mijn verwarring? Daarbij komt ook nog dat ik altijd een tijdje terug blijf tellen hoe laat het nou voor mijn gevoel is. Ik heb een beetje moeite om dat los te laten. Mijn Iphone heet niet voor niks een smartfoon, die verzet zelf de tijd. Fijn, dat meedenken. Maar de klok op de oven en aan de muur moet ik zelf verzetten. Dat soort dingen doen wij altijd een paar dagen over hier in huize georganiseerde chaos. Dus die helpen mij er fijn aan herinneren dat het gewoon nog midden in de nacht is als ik er om zes uur uit moet om te werken. Voor mijn gevoel dan, mijn biologische klok vindt het dan nog steeds vijf uur. Heel vervelend, een soort jetlag gevoel.
Ik kan hier nog wel even over doorgaan, maar volgens mij wordt het een beetje een onsamenhangend verhaal. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat de zomertijd gewoon op vrijdagmiddag in zou moeten gaan. In plaats van midden in de nacht de klok van twee naar drie uur verzetten, zouden we dat ’s middags moeten doen. Dan zijn we allemaal een uurtje eerder vrij en hebben we een heel weekend om daar aan te wennen. Toch?
