Struikelen over de lucht, ongelukkig neerkomen en je arm breken. Mijn zoon kan dat. Aangekomen op de eerste hulp werd me gevraagd of ik al langs de huisarts of huisartsenpost was geweest. Nee hoor, als mijn zoon iets doet, doet hij het goed. Geloof me, die arm is gebroken dus laten we maar meteen naar de röntgen afdeling gaan.
Maar we moeten eerst naar de onderzoekskamer. Na onderzoek (met de ogen, want er naar kijken deed hem al pijn) mochten we nog even plaatsnemen in het volgende onderzoekskamertje. Geef hem maar even een zetpil, want hij heeft wel pijn he? En dan mogen we door naar de röntgenafdeling voor een foto.
Een foto maken van een gebroken arm klinkt makkelijker gezegd dan gedaan. Voor, achter, links, rechts en nog even draaien, ja hoor. Het staat er op. Zoon ging tegen het plafond, nog even en ik had die aardige mevrouw eigenhandig haar beide armen ook gebroken. Een uurtje of drie nadat we bij de spoedeisende hulp binnen kwamen, weet dokter mcNerdy me dan eindelijk te vertellen dat zijn arm helaas gebroken is. Vier tot zes weken gips. Top! Kon er wel bij.
Na een teleustellende uitslag van het onderzoek van vorige week waarna we te horen kregen dat hij wéér geopereerd moet worden en tot die tijd alle voeding via zijn sonde moet krijgen, is dit precíes wat je wil horen. (Not) Dus als er dan iemand komt vertellen dat hij naast niet eten en drinken, ook minimaal vier weken niet fatsoenlijk kan spelen omdat hij van bovenarm tot vingerkootjes in het gips zit, is dat het moment om je armen ten hemel te richten en te roepen: Are you kidding me, is dit een grap??
Sorry hoor, deze uitspraak heb ik nog nooit gedaan, want dat klinkt zo verbitterd maar mag ik even:
Houdt dit nou nooit op????
Nee dus. Voorlopig nog niet. We zetten ons weer schrap voor een operatie in het Rotterdamse en alle onzekerheden die daar bij horen. Maar ook deze onwerwachte hobbel gaan we nemen. Kom maar op.
Life isn’t about waiting fot the storm to pass. It’s about learning how to dance in the rain.
Ik denk dat ik deze quote op een tegeltje laat zetten en pontificaal in de woonkamer hang.
2 comments: On Hink stap sprong, zó over die hobbel!
Grrr én een zelfbeheersingstest ?
Ik hoop voor je dat ‘dit ei’ je een heel klein beetje lucht geeft… Sterkte! ?
Tnx! ?